| Voir - Visualizzare - See | #1 | #2 | Book Dogon - Sahel |

Chaque lundi, Djenné - site inscrit au patrimoine mondial de l’UNESCO - prend de la splendeur. Sur la grande place dominée par la mosquée s’échangent, comme au temps de l’empire produits du Sud agricole et trésors du Nord désertique. De Bamako ou de Ségou arrivent à bord de pirogues le mil et le riz, le coton et la noix de kola en provenance des lointaines forêts du Sud ; de Gao ou de Tombouctou - après des jours de voyage sur le fleuve Niger — et de Mopti sur le bras oriental du Bani, le sel gemme découpé en barres dans les mines du désert, comme le poisson séché des lacs et des fleuves du Nord.
"Habité depuis 250 av. J.-C., le site de Djenné s’est développé pour devenir un marché et une ville importante pour le commerce transsaharien de l’or. Aux XVe et XVIe siècles, la ville a été un foyer de diffusion de l’islam. Ses maisons traditionnelles, dont près de 2 000 ont été préservées, sont bâties sur des petites collines toguere et adaptées aux inondations saisonnières".

Ogni Lunedi, Djenné - Patrimonio dell’Umanità dell’UNESCO - è la gloria. Sulla piazza principale dominata dalla moschea sono scambiati, come nel tempo dei prodotti agricoli del Sud e del Nord tesori del deserto impero. Bamako e Segou arrivano in canoa miglio e riso, cotone e noci di cola dalle foreste lontane del sud, Gao e Timbuktu - dopo giorni di viaggio sul fiume Niger - e Mopti sul braccio orientale di Bani, salgemma tagliato in barre nelle miniere del deserto, come i laghi di pesce essiccato e fiumi del Nord.
"Abitata dal 250 aC. AC, Djenné è cresciuta fino a diventare un mercato e di una città importante per il commercio di oro trans-sahariana. Il XV e XVI secolo, la città era un centro per la diffusione dell’Islam. Le sue case tradizionali, di cui quasi 2.000 sono sopravvissuti, sono costruiti su piccole colline toguere adattate alle inondazioni stagionali".

Every Monday, Djenne - World Heritage Site of UNESCO - is the glory. On the main square dominated by the mosque are exchanged, as in the time of the agricultural products of the South and North treasures desert empire. Bamako and Segou arrive in canoes millet and rice, cotton and kola nuts from the distant forests of the South, Gao and Timbuktu - after days of travel on the Niger River - and Mopti on the eastern arm of Bani, rock salt cut into bars in the mines of the desert, like dried fish lakes and rivers of the North.
"Inhabited since 250 B.C., Djenné became a market centre and an important link in the trans-Saharan gold trade. In the 15th and 16th centuries, it was one of the centres for the propagation of Islam. Its traditional houses, of which nearly 2,000 have survived, are built on hillocks (toguere) as protection from the seasonal floods".

Κάθε Δευτέρα, Djenné -Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO- παίρνει το μεγαλείο. Από την κεντρική πλατεία δεσπόζει το τζαμί ανταλλάσσονται, όπως στην εποχή των γεωργικών προϊόντων της αυτοκρατορίας της ερήμου της Νότιας και της Βόρειας θησαυρούς. Bamako και Σέγκου φτάνουν σε κανό κεχρί και το ρύζι, το βαμβάκι και τα καρύδια κόλα από τα μακρινά δάση του Νότου? Gao ή Τιμπουκτού - μετά από τις ημέρες του ταξιδιού στον ποταμό Νίγηρα - Μόπτι και στην ανατολική βραχίονα της Bani, το ορυκτό αλάτι σκαλισμένα μπαρ στα ορυχεία της ερήμου, όπως τα αποξηραμένα ψάρια λίμνες και τα ποτάμια του Βορρά.
"Κατοικήθηκε από το 250 π.Χ.. Π.Χ., Djenné έχει αυξηθεί για να γίνει μια αγορά και μια σημαντική πόλη για την trans-Σαχάρας εμπόριο χρυσού. Το δέκατο πέμπτο και δέκατο έκτο αιώνα, η πόλη ήταν ένα κέντρο για την εξάπλωση του Ισλάμ. Τα παραδοσιακά σπίτια του, εκ των οποίων περίπου 2.000 έχουν διασωθεί, είναι χτισμένα πάνω σε μικρούς λόφους toguere προσαρμοσμένη στις εποχικές πλημμύρες."